Masama bir karınca geldi bugün. Bakındı etrafa. Bana küfrediyordu büyük ihtimalle, masamın dağınıklığına bakarak. Eğildim ona doğru. Öyle bakıyordu hala. Bir şarkı dinlettim ona. Bir ileri bir geri gitti. Aşağıya indi sonra. O kadar ufaldı ki uzaklaştıkça, bir süre sonra takip edemedim...
Kimsenin olmadığı o ana şahit oldu küçük karınca. Hayatımın bir bölümünde bulundu. Ardından tıpkı Ataol Behramoğlu'nun bir anlık gelip giden sevgilileri gibi çıktı hayatımdan...
Akşam olunca düşündüm de ne olmuştur o karıncaya diye. Belki de dinlettiğim şarkı kulağında yankılanmaya devam etmiştir. Sonra diğerlerine söylemeye giderken ölmüştür, mırıldanırken o bilmediği şarkıyı, kendi kendine...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder