Gibi Gibi Hayat

Dağınık eşyalarımı toplamak istediğimde içlerinden biri kaybediyorum. Düzeltmek isterken iyice berbat etmek... Bu duygunun iğrençliğini anlatamam. Kime, ne için kızacağını bilemez insan. Kendine söver durur. O öfkeyle bulduğunda elbet sevinir ama içinde bir sinir hala kaplanmış kalır, hüzünlerin yanında.

Bir çorabın tekini bulamamak gibi hayat. Kaybolan tekini bulduğunda diğer tekini kaybetmek. Sonra diğer tekinin yerine başka bir çorap giyerek, uyumsuzluğu göstere göstere gezmek gibi hayat. Giydikten sonra bulduğun diğer teki giyememek ve uyumsuzluğa alışmış olmak gibi hayat. Kısa süreler için de olsa aynı çorapları giyebilmenin mutluluğunu yaşamak gibi hayat...