Renkler Gökyüzünde Gülümser - 2

Bir günde iki şey önemlidir bence. Güneşin doğuşu ve batışı... Aslında o anlara sığdırabildiklerimiz... Uykudur, aşktır, ikisidir; sarhoşluktur, dostlarla muhabbettir, okkalı bir kahkahadır, hüzündür, şarkıdır, kavgadır, yalnızlıktır, bakıştır, kokudur, korkudur...

"Bir gün nasıl bitiyorsa, o gün öyle anılacaktır." cümlesi hiç hatırlamam ne zaman girdi hayatıma. Ama çabanın hiç bitmemesi gerektiğini hatırlatır bana. O günü anlamlı kılıp bir kere olacak bir tarihin dışında başka bir anlam kazanmasını sağlamaktır bu söz...

Arada bir rastlarız güneşin doğuşuna. Belki isteyerek belki de zorla. Ama hep aynıdır. Aydınlık gelir. Bilinmezlikten korkan insanların korkularını alır götürür. Havanın renklenir. Biraz pembeleşir bazı sabahlar. Güneşin güzel bir sabaha uyandığını gösterircesine... Kimi dostlarla daha bir tatlı olur. Daha önce onlarca kez görmüş olsan da o anı hep aynı tepkileri verirsin yine. Güzelliği kimi zaman şiir olur kimi zaman şarkı. Doğuşun sonu güzel bir gündür. Öyle beklersin. Kötüleşebilir. Havayı bulutlar sarabilir. Renkleri alıp götürebilir. Gün, güneşin doğuşunu kıskanabilir bazen...

Bir de güneşin batışı vardır ki neredeyse tüm insanlar şahittir o ana. Ama herkeste aynı düşünceyi tetiklemez. Kimi akşamın geleceğine sıkılır, kimi işinin biteceğine sevinir. Kimi için ayrılıktır kimisi için birliktelik. Bazıları için mutlak huzurdur o anlar. Çoğu zaman gökyüzüne verdiği renkten dolayı insanı umutlandırır. Çoğu insanın en tatlı an dediği anlardandır...

Çok sevdiğim bir insan bana ruhun ölüme en yakın olduğu saatlerin güneşin batma zamanı olduğunu söylemişti. İnsanın huzura kavuşmasının asıl nedeni buydu belki de. Ruhun rahatlamış olması...

Gün batımından önce uyuyakalıp gün battıktan sonra uyandığım zaman iğrenç duygularla dolmuş olur içim. Büyük ihtimalle ölüme yaklaşamayan ruhumun işkence çekişidir o anlar... O zamanlar uykuya dalmayın. Büyük ihtimalle ertesi günün doğuşunda da uyuyacaksınız zaten.

Bir gün nasıl biterse o gün öyledir. Güneşin doğuşu içinizi güzelliklerle doldurabilir. Kıskanç gün bütün güzellikleri alabilir sizden. Gün batımını bulutlar yüzünden göremeyebilirsiniz. Ama her gün aynı yerde bulabilirsiniz onları...

http://fizy.com/#s/152la4

Bugün Yine Dalgasını Geçti Hayat...

Kaygısız bir pazar sabahı dışarı çıktım. Kendime bir sürpriz yapayım ve sürpriz yumurtalardan alayım dedim. Aldım ve bir güzel yedim çikolatasını. Oturdum, oyuncağını yapayım dedim. Açtım ve bir kanat çıktı. Ardından gövde... Bir uçaktı... Güldüm.

Kaygısızca başladığım pazar sabahı daha kendime bir yumurta almamışken küçük bir hayal kurmuştum. Bir pilot olsam ve özel bir uçağım olsa, ilk nereye uçardım? Hayallerimde uçtukça uçtum. Sonunda geldiğim yer evdeki koltuklardı. Parmağımdan küçük bir uçakla çikolata düşkünü bir çocuk gibi oturuyordum. Bu hayalim de yumurta şeklindeki incecik çikolata gibi eriyip gitmişti. Hayat dalgasını geçmişti...

Olsun dedim. Benim bisikletim var. Ben basarım pedallarına, o ilerler. Kulağımda güzel müziklerle, biraz güneş, biraz gökyüzü bir de...

http://fizy.com/#s/1m1iw5

İnsanlar Hep Unutkan Zaten

Bu gece aya baktım. Baktım ve dedim ki, ordan bakınca ne kadar boş beleş görünüyordur dünya. Yattığım yerden... Boş boş tavana baktım. Sanki bir ilham gelecek ve güzel şeyler yapacağım. Sanarsın dünyayı kurtaracak bir şeyler gelecek aklıma. Ama en büyük düşüncem uykumun gelip gelmeyeceğiydi.

Bir o yana döndüm bir bu yana. Fayda etmedi. Kafamda birileri konuşuyor. Süreki düşünmemi gerektiyordu. Konudan konuya atlıyordum. Her gece yaptığımdan farklı bir şey yoktu. Biraz sonra güzel parçalar eşliğinde uykuya dalacaktım. Güzel bir rüya görecektim ya da berbat bir kabus... Uyandığımda yine sinirlenecektim kendi kendime. Uykusuzluktan... Kime söveceğimi bilemeden sinir yapacaktım. Belki de bu yüzden sinirlecenektim sadece. Kendimden başka sorumlu bulamayacaktım...

Yani olmayan şeyleri dert edecektim. Dertsiz başıma... Olacakları önceden bilmemek gerek bazen.
Sabah aynı saatte alarmın çalacağını bile bile sinir yapmanın bir anlamı olmamalı.
Sabah olacağını bile bile gecenin tadını çıkarmaktan vazgeçmemeli insan.
Öleceğini bile bile yaşamaktan farksız olur yoksa.
"Nasıl olsa..." demiyorsak, güzelleşir hayat. İşte o zaman bir şeyleri mümkün kılabiliriz. Aydan baktığımızda dünya öyle boş görünmez. Eğer şimdi "nasıl olsa aydan hiç bakamayacağız." diyorsanız hayalleriniz aydan daha ulaşılmaz bir yerdedir. Boş beleş bakmayın...

http://fizy.com/#s/1dlo0n