Gerçekler Sustuğunda Kalır...

Öyle bir an gelir ki bazen, her şey çözülür. Sustukça içinde büyüyen her şey bir anda dışarı çıkar. Konuşulur. Her şey anlaşılır. Rahatlarsın o zaman. Seni parça parça eden düşünceler tekrar seni birleştirir böyle anlarda. Aslında karıştıkça karışırsın yine. Ama üzülmezsin, sinirlenmezsin. İçinde huzur vardır sadece. Belki biraz geçmiş kırıntıları...

Geçmişindeki bazı tecrübeler yön verir hayatına. İşte bu tecrübeler bazen farklıdır. Sıradan ilerleyen hayatını değiştiren tecrübeler... Yaşadıkça anlayacağın, duygularını, düşüncelerini katıp oluşturacağın anlardır onlar. Bazen yanlış yaşarsın onları. Yanlış zamanlarda, yanlış yerde kalırsın. O an susmak zorundasın. Öyle hissedersin. Sonrasında hayatına pişmanlık girer. Sustukların büyüdükçe büyür içinde. Bazen zaman gelir götürür, siler. Ama onlar büyürken bir yandan durur zaman. Bu sefer hayatına gerçekleri paylaşma kısmı girer. O anda konuşmaya başlarsın. Yıkarsın tabularını...

En sonunda bir rahatlama hissi kaplar içini. Yine susarsın ama bu sefer zorunda olduğun için değil, huzurlu olduğun için. Ve sıradan hayatına devam edersin. Daha büyük ve rahatlatıcı tabuları yıkmak için...

"Şimdi yıktık mı tabularımızı?"
"Kesinlikle"